با سلام به همه شما دو ستان عزیز:

بهتره اولین متنمو به این صورت شروع کنم:

تا که بودیم نبودیم کسی

                              کشت مارا غم بی همنفسی

تا که رفتیم همه یار شدند

                             خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آیینه بدانیم چو هست

                           نه در لحظه که اقبال شکست

شاید بشه گفت در مورد ما این طوریه.

این دوبیت واسه یکی از ترانه های افشینه که اولش بدون آهنگ می خونه.چیز قشنگیه:

حالا که رفتنیم با کوله بار خاطره

                                       نمی خوام حتی بیای یه لحظه پشت پنجره

این روزا راه من و تو عزیزم جدا شده

                                     سهم من از عشق تو گریه بی صداشده

به نظر من که واقعا محشره ! ! ! مگه نه؟

اینم یه عکس توپ. . .

فعلا تا دفعه بعد بای   و لی نظر یادتون نره لطفا. . .